ภาพยนตร์ Vs ดิจิตอล – คือการถ่ายภาพ Fim ตาย?

ฟิล์มกับดิจิตอล … ภาพยนตร์ชีวิตอยู่!
 
 
 
 คืออายุของการถ่ายภาพภาพยนตร์เรื่องนี้หายไปไหน? ได้ผลักดันให้การถ่ายภาพดิจิตอลฟิล์มเข้าไปไม่ใช่ตัวตน? ผมเชื่อว่าไม่ได้!
 
 
 
 การถ่ายภาพภาพยนตร์ยังคงมากมีชีวิตอยู่และดีและถูกนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน คุณจะเห็นการถ่ายภาพการถ่ายภาพภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นจริง ใช่โพลารอยด์จะหายไปและเพื่อให้เป็น Kodak Kodachrome ซึ่งเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดที่เคยผลิต! แต่ยังคงมีผู้ใช้จำนวนมากมากจากฟิล์มถ่ายภาพมี พวกเขากำลังถ่ายภาพฟิล์ม 120, 620 ฟิล์ม 127 ฟิล์ม 35 มมและการใช้สีดำและสีขาวเป็นสี พวกเขาจะใช้ช่วง Finders 35mm, กล้อง SLR, กล้องกล่องสะท้อนเลนส์คู่และกล้องของเล่นเหมือนเจ้าหญิงไดอาน่าและ Holga นี่คือการถ่ายภาพ ก็ตอนนี้จะเรียกว่า “การถ่ายภาพแบบอะนาล็อก” และส่วนใหญ่จะเรียกว่าเป็นสิ่งที่ “ปู่ย่าตายาย” ที่ใช้ ดังนั้นแม้จะมีทั้งรุ่นของผู้ใช้ออกมีที่ยังคงเจริญเติบโตในรูปลักษณ์และ “ความซื่อสัตย์สุจริต” ที่แท้จริงของภาพยนตร์เรื่องนี้
 
 
 
 ผมใช้คำว่า “ความซื่อสัตย์” เมื่อพูดถึงการถ่ายภาพภาพยนตร์และผมยืนด้วยคำพูดที่ว่า ผมใช้มันเพราะกล้องจะจับภาพสิ่งที่มัน “เห็น” และคุณเป็นช่างภาพต้องปรับแสงและประเมินผลในการจับภาพฉากที่คุณเห็นมันในใจของคุณ กล้องไม่ได้นอน มันจับสิ่งที่มันเห็น ว่าสิ่งที่อยู่ในด้านหน้าของเลนส์เมื่อชัตเตอร์ถูกกด ในโลกดิจิตอลที่เกิดเหตุสามารถปรับเปลี่ยนได้โดยอัตโนมัติสมดุลสีขาวที่มีแสงน้อยแสงกลับบ้านกับนอกบ้านและทุกชุดอื่น ๆ ของสถานการณ์ และสำหรับบุคคลทั่วไปที่กำลังมองหาที่สแน็ปช็ของปิกนิกครอบครัวหรือปาร์ตี้วันเกิดของคนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดี ไม่ได้รับฉันผิดที่นี่มีอะไรผิดปกติกับการถ่ายภาพดิจิตอล ผมใช้กล้อง Nikon D70 และกล้อง OLYMPUS PEN E-PL1 สำหรับภาพดิจิตอล แต่ผมใช้พวกเขาในคู่มือการตั้งค่า ฉันจะไม่ปล่อยให้บอกให้เขียนกล้องสิ่งที่เกิดเหตุจะมีลักษณะเช่น ผมทำนั่น. และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมผมยิงฟิล์มและอนาล็อกกล้องอีก ผมใช้ Minolta SRT 101 เป็น Pentax K1000 เป็น Yashica 44, A Lubitel 66 Holga, A ไดอาน่าหรือสิ่งที่เหมาะกับแฟนซีของฉันในเวลานั้น สำหรับสิ่งที่ธีมฉันกำลังทำงานอยู่
 
 
 
 ช่างภาพที่ยิ่งใหญ่ในอดีตยิงทั้งหมดของภาพถ่ายของพวกเขาบนแผ่นฟิล์ม ทรูพวกเขาไม่ได้มีอะไรอื่น แต่ฉันสามารถมั่นใจได้ว่าถ้า Ansel Adams หรือชายเรย์มีโอกาสที่จะถ่ายภาพดิจิตอลที่พวกเขาจะยังคงใช้ฟิล์ม Ansel Adams มีความสามารถโดยธรรมชาติไปดูที่เกิดเหตุและทำลายมันเป็นโซนของระดับการสัมผัสที่แตกต่างกันและยิงตาม และไม่มีใครสามารถโต้แย้งกับคุณภาพของรูปลักษณ์และความงามทันทีใด ๆ ของภาพของเขา Ansel Adams เป็นเจ้านายที่แท้จริงของการถ่ายภาพ สิ่งที่เขาจินตนาการเป็นสิ่งที่กล้องของเขา “เห็น” และสิ่งที่ถูกบันทึกไว้บนแผ่นฟิล์ม นี่คือสาระสำคัญที่แท้จริงของการถ่ายภาพภาพยนตร์ ในฐานะที่เป็น Ansel กล่าวว่า “เพียงพิมพ์ที่มีความหมายของศิลปินและข้อความ
 
 
 
 การถ่ายภาพมีการกำหนดเป็น; ศิลปะหรือกระบวนการของภาพการผลิตโดยการกระทำของพลังงานสดใสและแสงโดยเฉพาะอย่างยิ่งบนพื้นผิวที่มีความละเอียดอ่อน (ภาพยนตร์เช่น) คำว่าตัวเอง, ถ่ายภาพ, หมายถึง “การเขียน (graphy) ด้วย (ภาพ) ไฟ. ดังนั้นเราจึงมีอักษรเขียนเรื่องราวหรือการถ่ายทอดข้อความด้วยกล้องฟิล์มและพิมพ์ภาพ
 
 
 
 ในขณะที่กล้องดิจิตอลที่มีความโกรธสิ่งหนึ่งที่ผมเห็นในชีวิตประจำวันมากขึ้นและมากขึ้น “พิมพ์” หรือ “ภาพ” ที่ถูกสร้างขึ้นในคอมพิวเตอร์ ช่างภาพที่มีวิสัยทัศน์และการใช้ดิจิตอลวิธีที่จะถ่ายทอดเรื่องราวที่โดยการจัดการและการสร้างภาพว่าในรูปแบบที่แท้จริงของมันไม่เคยมีตัวตนจริง พวกเขาเพิ่มไฮไลท์วัตถุเพิ่มวัตถุลบรวมภาพหลายภาพและบนและบน นี่คือศิลปะดิจิตอล … ไม่ได้ถ่ายภาพ แท้จริงฉันได้รับในคอมพิวเตอร์ของฉันและสร้าง “รูป” ภาพโดยที่ไม่เคยหยิบขึ้นกล้อง สื่อนี้และการขยายตัวของ “ช่างภาพ” จะดีสำหรับสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำและผมไม่มีอะไรกับที่ มันเป็นรูปแบบของศิลปะความคิดสร้างสรรค์ แต่ไม่ได้ถ่ายภาพ
 
 
 
 กับการถ่ายภาพภาพยนตร์เช่น Ansel Adams หรือหลายเรย์หรือแอนน์ Lebowitz ช่างภาพเห็นวิสัยทัศน์และจับที่หนึ่งวินาที ช่วงเวลาในรูปแบบบริสุทธิ์ของมัน ฉากที่ไม่สามารถสร้างข้อมูลโค้ดของเวลาและพื้นที่ที่ระบุว่า “นี่คือสิ่งที่ผมเห็นและนี่คือวิธีการที่จะมอง.” และภาพยนตร์ไม่ว่าดีกว่าสื่อการถ่ายภาพใด ๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับการเปลี่ยนแปลงหรือการเปลี่ยนแปลง แน่ใจว่าเรามีฟิลเตอร์และเลนส์และเครื่องมือการพัฒนา แต่พิมพ์ขั้นพื้นฐานและฉากจะต้องอยู่ในเชิงลบที่หรือมันไม่ได้อยู่ และเป็นความจริงหนึ่งสามารถได้รับการพัฒนาและฟิล์มพิมพ์วางบนแผ่นซีดีและจากนั้นดาวน์โหลดไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์และจากนั้นปรับให้พวกเขา แต่ทำไมว่าเมื่อคุณสามารถทำมันได้อย่างง่ายดายด้วยกล้องดิจิตอล? เรายิงฟิล์มเพราะมันแสดงให้เราเห็นข้อผิดพลาดของเรา เราทำเพราะเราต้องคิดก่อนที่เราจะปล่อยชัตเตอร์ ในโลกดิจิตอลถ้าคุณไม่ชอบยิงคุณลบมันเกี่ยวกับกล้องและการถ่ายอีกครั้งมัน กับภาพยนตร์ก็มีพร้อมกับความผิดพลาดและชัยชนะของคุณ! มันเป็น “ความผิดของคุณ” ไม่ได้กล้องถ้ามันไม่พิมพ์ดี กับกล้องอนาล็อกช่างภาพต้องประเมินผลที่เกิดเหตุ มองไปที่ไฮไลท์สี, เงา, ความลึกของฟิลด์เรื่องแล้วกำหนดข้อความหรือเรื่องราวที่พวกเขาต้องการที่จะถ่ายทอด นี่คือการถ่ายภาพ มันเป็นความจริงและมีความซื่อสัตย์ มันเป็นภาพยนตร์และมันจะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน